من از تمام مردم دور و نزدیک میخواهم مرا تحسین نکنند.میدانم که مردم این کار را انجام خواهند داد زیرا در دوران زندگی ام این کار را به گونه ای ناپسند انجام داده اند.اما اگر میخواهند نوشته های مرا بخوانند به عبارتی در آن دقت کنند که من آنها را قدرت خداوند میدانم که از زبان من گفته شده است و از آنها برای زندگی خود استفاده کنند.بارهااحساس کرده ام که نور الهی در دل من تابیده است.غالب اوقات آن چنان آلوده بوده ام که نور این حقیقت با تاریکی وجود من تیره و تار شده است.اما با وجود این حقیقت گه گاه به ذهنم رسیده و این لحظه ها مسرت بخش ترین لحظه های زندگی ام بوده است.خدا کند که این حقایق هنگام عبور از ذهنم آلوده نشد باشد.و با وجود ظاهر بی مایه و نااکی که من به آنها داده ام مردم از آنها بهره ببرند.

 

لئو تولستوی