ما توجه نداریم که بخش اصلی وجود ما نامرئی است و غالبا درک زندگی صرف نظر از همه تعاریفی که دارد صحنه ایست ازمشهود و غیر مشهود.غالب ما تصور میکنیم که تنها دنیای مشهود واقعیت و ساختار دارد و به ذهن ما خطور نمیکند دنیای درون که ما آن را به عنوان فکر احساس و تصورات میشناسیم ممکن است ساختاری واقعی و فضایی برای خود داشته  باشد.اگر چه ممکن است این فضا همان فضایی نباشد که ما با اندامهای حسی خود لمس میکنیم.

 

موریس نیکل